Thomas Mann je književnik koji bez sumnje predstavlja jednu od centralnih pojava ne samo njemačke već i europske književnosti prve polovice XX stoljeća. Izuzetni kulturni poslanik uvijek zainteresiran za probleme svoga doba, humanist koji cjelokupnom svojom pojavom daleko nadilazi okvire germanske kulture, ali i, prema pojedinim mišljenjima, jedna od najkontroverznijih pojava literature minulog vijeka.

Počev od mladalačkog romana “Buddenbrookovi” koji se nadovezuje na reprezentativna djela naturalističke književnosti i zahvaljujući kojem Mann već sa 26 godina postaje ne samo zreo već i poznati stvaralac, preko autobiografskog romana “Kraljevska visost”, u kom je prisutna ideja o strogoj sreći, nedovršenih “Ispovijedi varalice Felixa Krulla”, djela kojim Mann, parodirajući ispovjednu prozu i koristeći strukturu pikarskog romana, ukazuje na konfrontaciju građanina i umjetnika, koji se ovde javlja kao sumnjivo lice, pa “Čarobnog brijega”, prema mnogima centralnog masiva Mannovog stvaralaštva, “Josifa i njegove braće”, u kome autor produbljuje, dograđuje i parodira biblijsku tematiku, “Lotte u Weimaru”, romana o starom Goetheu i njegovom susretu sa voljenom Lotom putem kojeg Mann, služeći se Goetheom kao neprikosnovenom veličinom germanske tradicije, upućuje Njemačkoj riječ osude u želji da upozori na put Hitlerovog režima, “Dr Faustusa”, neosporne krune Mannovog stvaralaštva u kom, vraćajući se Narodnoj knjizi o Faustu, Goetheu i Nietzscheu, autor kritički osvjetljava politička i ratna zbivanja ali i avangardnu umjetnost, pa do romana “Izabranik”, koji stoji na samom zalasku piščevog romansijerskog rada – Thomas Mann ne samo da je njemački roman uveo u krug europskog romana već je stvorio i specifičnu vrstu romana koja se, zbog svoje slojevitosti i kompleksne strukture, opire jednoznačnom tipološkom određenju.

Thomas Mann rođen je 6. lipnja 1875. , a umro 12. kolovoza 1955. godine.