U Zagrebu je 9. srpnja 1968. godine umro sociolog i ekonomist Rudolf Bićanić. A daleke 1938. godine u svom djelu “Ekonomska podloga hrvatskog pitanja” opisao je Hrvatsku riječima koje joj pristaju i danas:

” Jedan glomazni, tromi, lijeni, indiferentni, do očaja formalistički, neekspeditivni, nepraktični, neracionalni i ignorantski, a strašno skupi birokratski aparat s orijentalnim tradicijama, metodama i moralom, koji se samo mazivom može pokretati, koji se održava samo osobnim protekcijama ili pak strada od osobnih i partijskih osveta, a koji još uz to drži u svojim rukama čitavu moć i vlast u državi, od najkrupnijih državnih poslova, radova i liferacija, do najsitnijih bagatela namještanja i premještanja državnih namještenika ili malih obrtnih dozvola, najpodesniji je milje za korupciju, koja se odatle kužno širi po cijeloj državi. Kad se k tome ovakovoj birokraciji da u ruke nesuvremene, nejasne, dvosmislene, krute, nepraktične i tzv. ‘stroge’ zakone i jedan labirint ‘uredaba, pravilnika, naređenja i rješenja’, koja se mogu tumačiti i primjenjivati na najraznoličnije načine i formule, onda je jasno, da se to može po miloj volji – kad god nekome ustreba – pretvoriti u najuspješnije sredstvo izrabljivanja i ucjene.”