Talijanski književnik, pripovjedač i dramski pisac Luigi Pirandello rođen je na Siciliji 28. lipnja 1867. godine. “Ja sam dijete kaosa, i to ne samo alegorički”, govorio je u svojim autobiografskim zapažanjima. Njegov otac, Stefano Ricci-Gramito, borio se s Garibaldijem i posjedovao je izdašan i lukrativan rudnik sumpora. Djetinjstvo je proveo u današnjem Agrigentu (grad se tada, po sicilijanski, zvao Girgenti) i Palermu, okružen poslugom i obožavanjem svoje majke.

Od mladih dana je pokazivao literarni talent, ali prvo je studirao pravo. Otac je sinu želio prepustiti svoje poslovno carstvo, no od toga – ništa. Mladi Luigi 1887. godine upisuje sveučilište u Rimu, s kojeg je udaljen jer se sukobio s jednim profesorom. Tada se prebacuje na sveučilište u Bonnu, gdje godine 1891. brani doktorsku disertaciju iz romanske filologije s temom dijalekta njegovog rodnog kraja, te upoznaje njemačke pisce i kulturu.

Nakon prekida veze sa svojom rođakinjom Linucciom, koju njegov otac baš nije odobravao, Pirandello započinje svoju plodnu karijeru pisca. Nastanio se u Rimu, živeći prvo vrijeme od mjesečne rente koju mu je slao otac i krećući se u umjetničkim i književnim krugovima. Godine 1898. postaje profesor talijanske književnosti na ženskoj Pedagoškoj akademiji i tamo ostaje zaposlen sljedeće 24 godine.

Pisao je romane i kratke priče, nekih tridesetak godina relativno nepoznat i u rodnoj Italiji, prije nego što je počeo pisati za kazalište i stvarati dramska djela koje su ga proslavila i učinila poznatim. Neki kažu da je jednostavno bio ispred svoga vremena. Godine 1934. dobio je Nobelovu nagradu za književnost.

Luigi Pirandello je umro u Rimu 1936. godine.