Mnogi ga smatraju najvećim filmskim režiserom svih vremena. Filmski festival u Cannesu mu je 1997. dodijelio „Palmu nad palmama” što je drugim riječima odlikovanje za najboljeg režisera svih vremena.

Rođen je 14. srpnja 1918. u Upsali, a umro je na švedskom otoku Faro 2007. godine. Režirao je dugometražne filmove, ali je eksperimentirao i s kraćim formama za televiziju. Osim toga, bio je jedan od najznačajnijih europskih kazališnih režisera. Pisao je sjećanja i dnevnike, scenarije, ostavio je ogroman broj zapisa koji do danas nisu do kraja istraženi.

Za svoj rad dobio je niz priznanja, između ostalog nagrađen je i sa tri Oscara. Imao je ogroman utjecaj na mlađe generacije režisera. Jedan od najpoznatijih njegovih obožavatelja je, primjerice,  Woody Allen. Iako je poznat po svojim melankoličnim komedijama, Allen je s  filmovima “Rujan” i “Neka druga žena”  napravio dva potpuno bergmanovska filma.

Bergmanov odnos prema ženama također je tema za sebe. Imao je brojne brakove, ljubavnice, često nekoliko istovremeno, što je i tematizirao u svojim filmovima. Mnogi se slažu da je to tako jer je “za njega umjetnost tkivo od laži, ljubomore, erotskih igrica i polukomičnih i polutragičnih drama, koje izrode jasnovideću inteligenciju, koja je poput bojnog polja na kojem nema ništa da se osvoji, a na kojem se želi sve zadržati”.