Bio je veliko jugoslavensko filmsko ime, potekao je iz Kino kluba Beograd i bio njegov bard. Bavio se pedagogijom, sam snimao, montirao filmove, pomagao drugim autorima kao kreativni savjetnik ili asistent, pisao scenarije. Interesantan je njegov izlet na Televiziju Beograd gde je napravio zanimljiv serijal za djecu „Laku noć, deco“ s glumicom Milenom Dravić. Bio je u centru tadašnje boemštine.
Umro je 12. lipnja 1969. u 35. godini života.

Za osam godina karijere snimio je šest dugometražnih filmova i četiri kratka. Najkontroverzniji filmovi njegove karijere nisu zabranjivani, već su tihim putevima sklonjeni iza paravana jugoslavenske scene. Filmovi ‘Izdajnik’, ‘Klakson’, ‘Pre istine’ i ‘Zazidan’ su filmovi koji nikada nisu imali pravu distribuciju. Loše kopije ovih filmova, onda, kao i danas, aktivno pripadaju samo domaćem piratskom kolekcionarstvu.

Razotkrivajući lažne demonstracije srpskog društva, Kokan Rakonjac se ispostavlja kao jedini pravi šezdesetosmaš našeg filma. On koji sedamdesete nije dočekao, ostati će primjer onoga što je revolucija trebala biti: borba za više stanje svijesti, a ne ideološki trezor bivših i sadašnjih članova socijalističke omladine.