Anton Pavlovič Čehov rođen je 29. siječnja 1860. godine u Taganrogu u Rusiji. Završava gimnaziju u rodnom gradu te upisuje Medicinski fakultet u Moskvi i postaje liječnik. Cijeli život bio je srčani bolesnik.

Pisao je kratke humoreske o otuđenim ljudima koje je društvena zbilja izobličila. Fabule njegovih djela jednostavne su i bez velikih junaka i velikih zbivanja. Pisao je drame od komičnih jednočinki, a kasnije s više činova. Poznat je i kao tvorac antiteatralog kazališta i psihološke drame. Njegova najpoznatija djela su: Tri sestre, Galeb, Ujak Vanja, Čovjek u futroli, O ljubavi, Zaručnica.

Čehovljeva djela pisana za kazalište odražavala su istodobno i komedijski i dramski, odnosno tragedijski smjer. Unio je nove književne vrijednosti koje ruska književnost do tad nije poznavala, pa je tako u kratkim djelima donosio bogate prikaze ljudske psihe i vjerno uspijevao opisati nečiji cijeli život.

Njegove se drame često nazivaju statičnim dramama novoga realizma. Ovaj se književnik smatra začetnikom psihološkog realizma jer u njegovim dramama sav sukob i napetost radnje dolaze iz čovjekove psihe, a posebno je karakterističan unutarnji sukob likova i tragičnost, te kukanje nad vlastitim životom.